دارم از تو مینویسم تویی که...

از تویی که همیشه بهم می گفتی دوست دارم,همیشه بهم امید می دادی.

دارم از تو می نویسم که به خاطرت حاضر نیستم حتی یه لحظه به درسام,به خانوادم,به دوستام 

و حتی به زندگیم فکر کنم.من دوس دارم فقط به تو فکر کنم اما تو چی...

من دیگه خسته شدم خودت چی خسته نشدی؟

من دیگه گریم در نمیاد,اشکم تموم شده.

تازگی ها دلم هوای دوست دارم هایی رو که وقت خداحافظی می کردی و میگفتی کرده.

دلم میخواد داد بزنم و بگم چرا این طوری شدی؟ اما همشو می ریزم تو دلم تا نفهمی و یه وقت نارا حت نشی!

دوس دارم بهت بگم داری کم کم لحظه های زندگیم رو بهم می زنی,دوس دارم بهت بگم به جای شادی 

کلی غم و غصه تو دلم میاری و خوشبختی که همش ازش میگفتی به بد بختیه مهار نشدنی  تبدیل میکنی!

نمیدونم کجا و با چه کسایی  حال میکنی اما اینو میدونم تا به سراغت میام غمت میگیره و عصبی میشی.

اما من به هوای دوس داشتنت بازم امید دارم پس بازم میگم:

دوست دارم بی معرفت!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: